Szpinak na parze bez goryczki uzyskasz przestrzegając kilku zasad. Wybierz młode, świeże liście, dokładnie opłucz pod bieżącą wodą. Gotuj krótko – 2-3 minuty to optymum. Nie przykrywaj całkowicie garnka, pozwalając na ujście kwasów. Po ugotowaniu skrop cytryną lub dodaj troszkę masła, co zneutralizuje goryczkę. Najlepiej użyj garnka do gotowania na parze lub metalowego durszlaka umieszczonego nad wrzącą wodą. Przed podaniem możesz delikatnie wycisnąć nadmiar wody.
Szpinak jest jednym z najbardziej odpowiednich warzyw liściastych, jednak jego gorzki posmak potrafi efektywnie zniechęcić do spożywania. Przygotowanie tego warzywa na parze wymaga uwagi i zastosowania kilku dobrych tricków kulinarnych. Najważniejszym elementem jest przygotowanie szpinaku przed właściwą obróbką termiczną: dokładne umycie, usunięcie łodyżek i wstępne blanszowanie. Świeże liście szpinaku mają spore ilości szczawianów – to właśnie one odpowiadają za charakterystyczną goryczkę. Powinniśmy wiedzieć, że młode listki cechują się delikatniejszym smakiem i mniejszą zawartością niepożądanych związków. Proces gotowania na parze pozwala zachować maksimum składników odżywczych, jednocześnie redukując nieprzyjemny posmak.
Aby osiągnąć najlepsze rezultaty w czasie przygotowywania szpinaku, należy przestrzegać następującej kolejności działań:
- Blanszowanie liści przez 30 sekund w wodzie z dodatkiem sody oczyszczonej
- Schłodzenie w lodowatej wodzie (tzw. szok termiczny)
- Dokładne osuszenie przed właściwym gotowaniem na parze
Profesjonalni kucharze stosują technikę podwójnego blanszowania (znaną jako metoda dwukrotnego szoku termicznego), która efektywnie eliminuje goryczkę przy zachowaniu soczystej struktury liści. Temperatura pary nie powinna przekraczać 95 stopni Celsjusza – zbyt wysoka może prowadzić do nadmiernego wypłukania witamin. Ważnym elementem jest także odpowiednie doprawienie szpinaku: dodatek masła, czosnku lub gałki muszkatołowej świetnie maskuje pozostałości goryczki.
Czy musimy poświęcić dodatkowy czas na tak dokładną obróbkę? Bez wątpienia – efekt końcowy w pełni wynagradza włożony wysiłek.
Zaawansowane techniki redukcji goryczki w szpinaku
Zastosowanie specjalistycznego sprzętu do gotowania na parze (parowaru wielopoziomowego) pozwala na precyzyjną kontrolę temperatury i czasu obróbki.
„Profesjonalne parowary często wyposażone są w programatory czasowe i regulatory temperatury, co mocno ułatwia proces przygotowania.” Podczas gotowania sprawdźmy fizykochemiczne procesy zachodzące w liściach – zbyt długa ekspozycja na wysoką temperaturę może prowadzić do nieodwracalnej denaturacji białek. Wielu ekspertów kulinarnych poleca także dodanie do wody w parowarze kilku kropel soku z cytryny lub octu jabłkowego (neutralizują one zasadowy charakter szczawianów).
Nowoczesne dodatki i techniki przyrządzania
W nowoczesnej kuchni molekularnej stosuje się także technikę próżniową (sous-vide) do przygotowania szpinaku. „Gotowanie w kontrolowanych warunkach pozwala na zachowanie intensywnego koloru i maksimum wartości odżywczych.” Wykorzystanie ultrasonifikacji w procesie blanszowania może przyspieszyć rozkład niepożądanych związków. Czy możemy połączyć tradycyjne metody z nowoczesnymi? Oczywiście – łączenie różnych technik często przynosi najlepsze rezultaty. Dodatek naturalnych przypraw (np. kardamon czy kolendra) maskuje goryczkę, wzbogaca profil smakowy potrawy.
Perfekcyjny szpinak na parze – sekretne sposoby na pozbywanie się goryczki w zielonych liściach
Szpinak należy dokładnie opłukać pod zimną, bieżącą wodą, aby pozbyć się ewentualnych zanieczyszczeń.
Przed gotowaniem na parze warto usunąć grube łodygi, które często są źródłem gorzkiego smaku. Do garnka z parowarem wlewamy wodę, nie może ona dotykać dna sitka. Dodanie do wody kilku plastrów świeżego imbiru oraz listka laurowego pomoże zneutralizować goryczkę. Gdy woda zacznie się gotować, umieszczamy szpinak w parowarze i przykrywamy szczelnie pokrywką. Wyjątkowe efekty uzyskamy, gotując liście przez 3-4 minuty – dłuższy czas spowoduje utratę wartości odżywczych i pogorszenie smaku.
Po ugotowaniu szpinak należy delikatnie odcisnąć z nadmiaru wody, uważając, by nie zmiażdżyć liści. Świeżo zmielony czarny pieprz i parę kropel soku z cytryny doskonale podkreślą smak i też zamaskują ewentualną pozostałą goryczkę. Gotowy szpinak można podawać solo lub jako dodatek do innych dań.
Młody szpinak baby na parze – zielony bohater Twojego zdrowia
Szpinak baby gotowany na parze to prawdziwa skarbnica składników odżywczych, mająca mnóstwo witamin i minerałów przy minimalnej ilości kalorii. Ten delikatny wariant szpinaku wyróżnia się wyjątkowo delikatnym smakiem i strukturą, za pomocą czego świetnie komponuje się z wieloma daniami. W 100 gramach znajdziemy zaledwie 23 kcal, przy jednoczesnej wysokiej zawartości błonnika pokarmowego i białka roślinnego.
- Wysoka ilość żelaza – 2,7mg/100g
- Bogactwo witaminy C – 28,1mg/100g
- Znacząca ilość potasu – 558mg/100g
- Duża dawka magnezu – 79mg/100g
- Ilość kwasu foliowego – 194μg/100g
- Przeciwutleniacze i luteinę
Gotowanie na parze pozwala zachować maksymalną ilość składników odżywczych, jednocześnie redukując ilość szczawianów. Szpinak baby jest też źródłem beta-karotenu oraz witamin z grupy B, które wspierają układ nerwowy i proces krwiotwórczy.
Biodostępność składników mineralnych w szpinaku baby
Powinniśmy wiedzieć, że młode liście szpinaku wyróżniają się lepszą przyswajalnością składników mineralnych niż jego dojrzała forma. Tak, dobranie szpinaku z produktami bogatymi w witaminę C zwiększa wchłanianie żelaza. Częste spożywanie tego warzywa może przyczynić się do poprawy działania układu odpornościowego i wspomóc procesy detoksykacji organizmu.
Zielony skarb w gorącej kąpieli – blanszowanie szpinaku bez tajemnic
Świeże liście szpinaku dokładnie myjemy pod bieżącą wodą i usuwamy twarde łodygi. W dużym garnku zagotowujemy około 2-3 litry wody z dodatkiem łyżeczki soli. Gdy woda osiągnie temperaturę wrzenia, wrzucamy partie świeżych liści i blanszujemy je przez 1-2 minuty. Po tym czasie szpinak powinien zmienić kolor na ciemniejszy i delikatnie zmniejszyć swoją objętość. Najważniejsze, by nie przedłużać czasu blanszowania, ponieważ liście mogą stać się zbyt miękkie i stracić wartości odżywcze. Przygotowujemy durszlak i miskę z lodowatą wodą. Blanszowany szpinak natychmiast przekładamy do zimnej wody, co zatrzyma proces dalszego gotowania i pozwoli zachować soczystą strukturę oraz intensywny kolor. Po około 30 sekundach odcedzamy liście na durszlaku. Schłodzony szpinak delikatnie odciskamy z nadmiaru wody. Możemy to zrobić ręcznie lub przy pomocy czystej ściereczki kuchennej. Tak przygotowany szpinak jest gotowy do dalszej obróbki kulinarnej lub można go zamrozić w szczelnym pojemniku na okres do 6 miesięcy. Pamiętaj, że blanszowanie pomaga usunąć bakterie i zanieczyszczenia, a także ułatwia późniejsze przechowywanie.
