W obecnych czasach w naszej kulturze jedzenie kojarzy się z przyjemnością od najmłodszych lat. Dzieje się tak szczególnie w przypadku słodkich pokarmów wypełnionych po brzegi cukrem, które w przypadku dzieci często są nagrodą za dobre postępowanie. W ten sposób od najmłodszych lat, jedząc torty, ciastka, cukierki i inne, wszyscy jesteśmy uzależniani od cukru, od którego później bardzo ciężko się uwolnić. Nie jest to bowiem wyłącznie uzależnienie fizyczne, ale także psychiczne, emocjonalne, które każe nam kojarzyć słodycze i cukier z pozytywnymi rzeczami.
Jednym ze sposobów, które mogą pomóc pozbyć się nałogu jest prowadzenie dziennika żywienia, który w bardzo dużym stopniu pomaga zachować tak ważną samokontrolę. Według opinii lekarzy osoby, które nie potrafią prowadzić takiego dziennika, nie będą potrafili także w dobry sposób się odchudzić i wrócić do zdrowia. W dzienniku takim należy zapisywać wszystko, co się je, ale także wszystkie momenty wystąpienia łaknienia oraz czas i okoliczności w jakich się one pojawiają.
To ważne, żeby dojść do wniosku czy łaknienie występuje w momentach zdenerwowania, stresu, smutku czy może po pożywieniu się jakimiś konkretnymi produktami. Pomoże to dowiedzieć się jakich produktów i sytuacji unikać, aby nie prowokować organizmu do chęci spożycia cukru. Przykładowo, stresujące sytuacje mogą powodować, że trzustka może wydzielać insulinę, która z kolei pobudza łaknienie na coś słodkiego. Dzięki dojściu do takiego wniosku można uniknąć takich sytuacji, a stres czy zły nastrój można zmienić jedząc pełnowartościowe jedzenie, nie tylko cukier.
Warto także opracować sposoby, które pomogą uporać się z łaknieniem
Można na przykład po jego wystąpieniu spróbować odczekać kilkanaście minut, a w międzyczasie pomyśleć o konsekwencjach jakie niesie ze sobą spożywanie cukru. Trzeba uzmysławiać sobie także poczucie dumy i zadowolenia z własnej silnej woli. Innym rozwiązaniem w chwilach słabości jest wysiłek fizyczny. Niezależnie czy będzie to bieganie, gra w piłkę nożną, skakanie na skakance czy cokolwiek innego, wysiłek fizyczny powinien wygonić z organizmu chęć zjedzenia cukru. Kolejnym wyjściem jest znalezienie sobie hobby, które wymaga udziału obu rąk – trudno przecież jeść nie mając do dyspozycji górnych kończyn.
Bardzo ważne w walce z cukrem jest także wsparcie bliskich osób
Czyli przyjaciół, rodziny czy znajomych. Najlepiej, gdy jest ktoś, kto również próbuje pozbyć się cukru ze swojej diety, bo nie od dziś wiadomo, że w grupie zawsze raźniej. W chwilach zwątpienia zawsze można zatelefonować czy spotkać się z tą drugą osobą, by wspólnie podtrzymywać się w swoim postanowieniu. Warto także poinformować o nim współpracowników czy inne osoby, z którymi często się przebywa, co pomoże uniknąć nieprzyjemnych sytuacji, gdy np. ktoś z nich proponuje coś słodkiego.
Istotne jest to, żeby nie dopuszczać do siebie myśli o szczęściu jakie teoretycznie daje cukier
Owszem, w chwili wzięcia czegoś słodkiego do ust najczęściej czuć radość, jednak trwa ona krótko, a jej konsekwencje nie są warte tej chwili szczęścia. W rzeczywistości, zamiast uszczęśliwiać, cukier powoduje tycie, choroby i starzenie się oraz pogorszenie nastroju i niepokój.
Szczęście, to prawdziwe, przychodzi dopiero po odstawieniu cukru – kilogramów ubywa, zdrowie staje się dobre, poprawia się wygląd, a jeszcze lepszego samopoczucia dodaje myśl o dokonaniu dobrego wyboru. Pozbywając się cukru ze swojej diety trzeba mocno to wierzyć i ciągle myśleć o wspaniałych konsekwencjach jakie to przyniesie dla zdrowia.
Pamiętaj! Cukier to biała śmierć! I jest dużo bardziej toksyczny, trujący i niszczący organizm niż nawet toksyna zwana kawą… ale o tym napiszemy w innym czasie..